Vandaag hebben we een heerlijke wandeling gemaakt vanuit Cadier en Keer, over veldwegen en hollewegen, door bos en langs bosranden met schitterende uitzichten over het Limburgse land.
Weg van de drukte van alledag, weg van mechanische geluiden, lopend stap voor stap mezelf tot stilte lopende.
Wandelen is voor mij hét ultieme moment om het denken tot stilte te brengen, thuiskomen bij mezelf. Het eerste uur maalt het nog volop in mijn hoofd. Allerlei plannen en ideeën die ik nog wil doen, moet doen, verwachtingen enzovoorts.
Soms loop ik dan even op de mantra So-Ham als een moment van loopmeditatie, zo haal je jezelf even uit het denken.
En dan, langzaam aan wordt het rustiger. Ik hoor de vogels zingen en geniet van het gefladder van de vlinders zoals koolwitjes, atalanta, dagpauwogen en nog meer. Ik ruik de geuren van gevallen blad, het vers gemaaide gras en de bloeiende bloemen. Ik voel de voetstappen op het bospad neerkomen. En de zon schijnt behaaglijk op ons gezicht. Vandaag hadden we tevens het geluk twee jonge glansbruine reetjes te zien, dan wordt ik warm en week van binnen en ben helemaal ontroerd.
Het gevoel blijft de rest van de dag bij me, ik ben tevreden dat we niet thuis zijn blijven “hangen”. Ik ben dankbaar voor al dat moois waar we deelgenoot van waren.
En ik besef opnieuw dat we het goed hebben, heel goed!
Aum shanti
wandelend naar de stilte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten